ETAGE

ETAGE is een cd vol zinderende liefdesliedjes. Eigenlijk bedoeld als derde luik van de dubbel-cd IK ZAG VISSEN, maar nu gewoon fijn apart gemaakt en tevens een hommage aan de etage waar ik 25 jaar lang woonde en werkte in Amsterdam.

Over het liedje van afwijzing, dat altijd in mijn ziel doorklinkt en waarvan deze CD getuigt: liefdesliedjes van afwijzing, het volgende:

Al in de jaren dertig was men druk doende de Nederlandse cultuur te verrijken met 'Het lied'. Dat men daar verheven gedachten bij had, me dunkt. Jacques Klöters heeft er het een en ander over opgezocht:

Piet Tiggers noemde het lied "de muziekale kristal van hetgeen diep, tot op de bodem van de menselike ziel is bezonken. Het lied is in wezen een zielsbiecht; het lied is een bekentenis, het is een bevrijding, omdat de mens zijn verlangens en zijn dromen, zijn sterke vreugden en idealen hierin kan spiegelen of uitleven. Het zingen overwint innerlike weerstanden, het wekt oude herinneringen, het brengt ons troost door zijn idealisme. Want de kwellende last van het dagelikse leven wordt door het lied lichter; de zingende mens is een moedige mens"

Bram Vermeulen zei eens naar aanleiding van het liedje ‘ontmoetingmet een leeuwin’ (dat nog nergens op cd staat): ‘Je noemt het ontmoeting, maar voor de ontmoeting plaats kan hebben is het lied voorbij.’ ‘Ja, Bram, het is een liedje over afwijzing, zoals al mijn liefdesliedjes.’

De periode waarin ik obsessief - zoals jonge mannen kunnen zijn - de afwijzing najoeg en bezong ligt achter me. Een mooi psychologisch profiel, zal wel iets met vroeggeboorte en ontbrekende moederliefde te maken hebben, echt iets voor in de onderlaag van een roman.

Maar, al ligt die tijd achter me, nog altijd klinkt in alles wat ik schrijf en zing een ondertoon van dat verdrietig verlangen. Het hoort nou eenmaal bij mij en is, als de barsten in een oud schilderij, onderdeel van mijn schoonheid.

Op deze cd een paar van die onvervalste liefdesliedjes, netjes opgeborgen op de etage waar ik de afgelopen 25 jaar heb gewoond en gewerkt. Want los van de verzuipende kracht die ze hadden voor degene die ze maakte zijn het parels om te beluisteren. Prachtig begeleid door Bart Wolvekamp op piano, samen met andere musici, zie hieronder.

De stukken ‘in iemands gedachten’ en ‘divertimento’  wijzen traditiegetrouw naar voren, over de rand van de cd naar de toekomst: het componeren van de ‘grotere vorm’. We zullen zien. Maar eerst nog deze duik in het gevoelige spul: liefdesliedjes!

Veel plezier bij het beluisteren!

Stijn

Op ETAGE spelen mee:

Stijn van der Loo - zang/toetsen, Bart Wolvekamp - piano/el. pi, Marcel Schimscheimer - bass, Arthur Sprock, Bert Meulendijk, Leonardo Amuedo - gitaren, Intermezzo - koor (Stijn van der Loo, Ronald Becker, Matthijs Overmars, Iek de Vos, Evert Bandringa), Huub Oosterhuis - spreekstem, Emma Breedveld - vi I I, David Peralta Allegre - vi II, Edith van Moergastel - vla, Eva van de Poll - cello, Silvia Ruiz - fagot, Lars van den Oudenweijer - klarinet, Irene Gabarron - fluit.

ETAGE bestaat uit 12 tracks : alle tekst en muziek is van Stijn van der Loo, naast werk van: Huub Oosterhuis- tekst van 05., Tracey Thorn/Massive Attack - muziek van 02., Rutger Kopland - tekst van 04., Jurrian van Dongen - tekst van 09., Bill Whithers - muziek van 10.